Kontzertuak

BOS DENBORALDIA 4-2011-2012

Jazz Gaua


Euskalduna Jauregia.   20:00 h.

M. Mossman: "Chico y Rita” soinu bandaren eta “Benathe de Mask” balleterako musikaren hautaketa.
M.Mossmanek moldatua, Matt Denisen, David Raksinen, Jelly Roll Mortonen eta Stevie Wonderen musika oinarri hartuta.
 
Michael Mossman Quintet
Michael Mossman, zuzendaria

DATAK

  • 01 abendua 2011       Euskalduna Jauregia      20:00 h.
  • 02 abendua 2011       Euskalduna Jauregia      20:00 h.

Ezagutu hemen harpidedunak BOS izatea abantaila guztiak

OIHARTZUN AFROAMERIKARRAK, ARIMA LATINDARRA

 
Jazzak komunitate afroamerikarrek Estatu Batuetako hegoaldeko gune batzuetan abesten zituzten kantuetan baditu ere sustraiak, jazz latindarrak, iturri brasildar eta afrokubatarretatik edateaz gainera, saltsa, mambo, samba eta bossa nova ere baditu iturburu, besteak beste . Michael Mossman (Filadelfia, 1959) bertan dago, gaztaroko idolo handiak izan zirenen artean:Dizzy Gilliespie, Mario Bauzá eta Machito.Bera bezalako jazzman bat BOSen denboraldian ikusteak harritu egin gaitzake, baina, berez, jazzak eta musika klasikoak mende bat inguru daramate euren bideak gurutzatzen, eta ez bakarrik Estatu Batuetan, izan ere, 1905. urte aldera, Debussy bezalako frantses peto-peto batek bere modura flirt egiten zuen bluesetik zetozen erritmo eta soinuekin.Truke kulturalak mundura irekitzen ziren:Darius Milhaudek 1922. urte inguruan Harlemeko kale beltz eta jazzlarietatik paseatu ondoren, George Gershwinek Parisera bidaiatu zuen bere Rhapsoy in blue atzean zuela.Bertan dautza Ravel, Shostakovich edo Stravisnky bezalako irudi handiek haren musika askori emaniko jazz-doinuak.
 
Ez, ez da horren arrotza musika klasikoaren eta jazzaren arteko harremana. Alderantziz. Mossman adar latindarretik dator, eta orain dela gutxira arte, Atlantikoaren alde honetako puritanoenek gutxietsi egiten zuten; agian, atmosfera fresko, dibertigarri, exotiko, tropikal eta erritmo oso biziko haren atzean, tonu erabat melankoliko eta nostalgikoa atzetik taupadaka egoteak harritzen zuelako. Bizitzeko poztasuna iraganaren gomutaren aurrean, izan ere, hobea izan da ia beti. Kutsu afrolatindarrak “Beneath the Mask” balletaren musika menderatzen du, eta, jatorrian, Mossmanek konposatu zuen Jon Faddis eta Chicago Jazz Ensemble delakorako; 2006ko urrian estreinatu zuten hiri estatubatuarreko Harris Theater antzokian, haren emazte Mayte Vicensen koreografia batekin. Halaber, Fernando Truebaren Chico y Rita animaziozko filmean ere gailendu egiten da soinu hori, berrogeiko eta berrogeita hamarreko hamarkadetako jazz latindarrari egindako omenaldia, Habanan jaio zen Chico pianista gaztearen eta Rita abeslariaren artean sortutako maitasun istorioaren bitartez. Hainbat abeslarik hartzen dute parte: Bebo Valdés (Chico), Idania Valdés (Rita), Jimmy Heath (Ben Webster), Freddy King Cole (Nat King Cole), Amadito Valdés (Tito Puente), Yaroldi Abreu (Chano Pozo), Estrella Morente eta, noski, Michael Mossman, Dizzy Gillespie interpretatuz.
 
Baina mitoak ez dira hor bukatzen, izan ere, kontzertuaren bigarren atalean, gure jazzmanak arima latindarrez berrinterpretatuko du Jelly Roll Morton historikoa (1885-1941), zuria eta New Orleansekoa, bai eta musikaren legenda bizi bat ere, Stevie Wonder (1950), alegia. Halaber, Matt Danisen lanak ere joko ditu, Everything happen to me (1941) abesti ezaguna barne, hain zuzen ere, Tommy Dorseyren bandarentzat egindakoa, Frank Sinatrak mundu osotik barna ezagutzera eman baino lehen. Halaber, David Raksin (1912-2004) ere berrinterpretatuko du, Otto Premingerren Laura (1944) izeneko abesti ahaztezinaren egilea, Bigarren Mundu Gerraren itzalpetan distira egin zuen zine beltzaren maisulana. Distira hori berori dauka Michael Mossmanek eta bere Boskoteak gaur Euskaldunara ekarriko diguten jazzak.
Asier Vallejo Ugarte
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jeb Patton, pianoa
 
Nazioarteko jazzaren pianista nabarmenetakoa da, eta fenomeno gaztetzat jo da, adierazpen handikoa eta moldatzaile berritzailea.
 
Jeb Patton Cum Lauderekin graduatu zen Arte eta Zientzietako lizentziaturan, musika espezialitatean, Dukeko Unibertsitatean.
 
Duke Jazz Ensemble izenekoaren kide izaki, Paur Jeffreyren zuzendaritzapean, New Yorkeko zein Europako 60 jazz musikarirekin baino gehiagorekin aritu izan zen, eta hainbat moldaketa egin zituen talde horrentzat.
 
Era berean, musika klasikoko hainbat proiektutan parte hartu du, errezitaldiak egin ditu eta birritan jo du New Yorkeko Filarmonikoarekin.Piano klasikoa ikasten du Lawrence Schuberrekin eta Jazzaren Historiako eskolak ematen ditu Queensborougheko Community Collegen.
 
 
Lonnie Plaxico, kontrabaxua
 
14 urte zituela, bere jaioterriko, Chicagoko, hainbat pertsona nabarmenekin aritu izan zen; ondoren, profesional egin zen eta baxu elektrikoa zein akustikoa jotzen zituen.
 
80 urte zituela, New Yorkera joan zen, eta, besteak beste, Chet Baker, Dexter Gordon eta Wynton Marsalis gisako artistekin kolaboratzen hasi zen.
 
Gutxienez, Art Blakeyren hamabi albumetan hartu du parte, baita Grammy saria irabazi zuen albumean ere, hain zuzen ere, “New York Scene” izenekoan.
 
Gaur egun, Cassandra Wilsonen musika zuzendaria eta baxu-jotzailea da, eta Grammy bat irabazi du bere kolaborazioagatik.
 
 
Antonio Hart, saxofoi-jotzailea
 
Antonio Hart 1968an jaio zen Baltimoren, eta jazzaren saxofoi-jotzaile onenetarikotzat jo izan da.Baltimore School for the Arts delakoan eta Berklee College of Music izenekoan ikasi zuen Andy McGheenekin.Master bat egin du New Yorkeko Unibertsitateko Queens Collegen.Prestakuntza klasikoa du, eta jazza izan zuen interesgune unibertsitatean.Bere aintzatespenik handiena Roy Hargrovekin batera lan egiten jaso zuen.
 
Gaur egun jazz irakaslea da Aaron Copland School of Music delakoan, bai eta New Yorkeko Queen College City Universityn ere.
 
Jazzeko hainbat musikari handirekin aritu izan da, besteak beste, Dave Holland, Roy Hargrove, McCoy Tyner, Dee Dee Bridgewater eta Michael Mossmanekin.
 
 
 
Cliff Almond, bateria-jotzailea
 
Hollywoodeko Musicians Institute izenekoan ikasia, 20 urte egin zituenean Chick Coreari eta Dave Wecklen bateria-jotzaileari zinta bat bidali zien; azken horrek, zinta entzun ondoren, Michel Camilo pianistari gomendatu zion. Horrekin batera mundu osoko hainbat kontzertu eta jaialditan aritu izan da.
 
Hainbat musikarirekin egindako grabazio eta kolaborazioetan entzun dezakegu musika latindar tradizionala, popa eta swinga jotzen. Hainbat artistarekin aritu izan da: Anthony Jackson, John Pattitucci, Mike Stern, Chuck Loeb, Michael Brecker, Paquito D’Rivera, Terrance Blanchard, Akiko Yano, Michel Camilo, Michael Mossman, Manhattan Transfer, Celia Cruz, Tito Puente eta Eddie Palmierirekin, besteak beste.
 
 
 
Machael Mossman, tronpeta-jotzailea eta zuzendaria
 
Ipar Aamerikako tronpeta-jotzailea, 15 urte zituela sortu zitzaion jazzarekiko zaletasuna. Laster izan zuen Europara bidaiatzeko aukera, American Youth Jazz Orchestrarekin. Psikologia eta Antropologia ikasketekin jarraitu zuen, eta, ondoren, Musika Kontserbatorioan sartu zen eta bi titulurekin graduatu zen.
 
Chicagon, hiriko Orkestra Sinfonikoarekin kolaboratu zuen, eta eskarmentu profesional eta musikal handia eskuratu zuen.
 
Orkestrako bakarlari eta zuzendari gisa jarduteaz gainera, Michel Mossmanek hainbat lan egin ditu moldatzaile moduan. “Mambo Nights” moldatu eta zuzendu zuen Arturo Sandovalekin eta Koloniako WDR Big Bagekin (2008). David Sanbornekin “Spirits Dancing” moldatu zuen Frankfurteko HR Big Bagekin (2009), eta Joe Gallardorekin “Latin Jazz Latino”, Hanburgoko NDR Big Bagekin (2009).
 
Egin dituen lanen artean aipatzekoak dira Fernando Trueba zuzendariarekin egindako lankidetzak, esaterako, “Calle 54” (2000) eta “Chico y Rita” (2010) filmetan egindakoak.
 
Gaur egun, “Jazz Studie – Aaron Copland School of Music” delakoaren zuzendaria da, New Yorkeko Queen Collegen.
 
 
 

Jazz gaua

Jazzaren zaleei irekitako egitarau berria; jazza, beharbada, XX. mendeko musikan eragin handiena izan duen hizkuntza da. Tronpeta-jotzaile, moldatzaile eta zuzendari Michael Mossman gure eszenatokira etorriko da bere boskotearekin, Fernando Truebaren Chico y Rita filmearen soinu-bandako jazz latindarreko zenbait konposizio errepasatzeko, bai eta zenbait estandar ospetsu, hala nola, David Raksinen Laura, eta beste klasiko batzuk, Jelly Roll Mortonengandik hasi eta Stevie Wonderrenganaino. Egitarau hau BOSen eta 365 Jazz Bilbaoren arteko lankidetzaren emaitza da.
Info covid

Gertakarien egutegia

-
〈
Marzo 2016
〉
+
Al
As
Az
Og
Or
La
Ig

Erlazionatutako ekitaldiak

Denboraldia 2023-2024
16 - 17
Mai
2024
>Heroiak eta deabruak Tim Meaden ahotsean

Heroiak eta deabruak Tim Meaden ahotsean

Lekua: Euskalduna Jauregia

Barroko-garaian, gehiegikeriak eta muturrak irudikatu ziren gehienbat. Kontratenoreak herniaren rola hartu zuen maiz, hala nola Giulio Cesare eta Orlando pertsonaietan, zeinak Tim Meaden ahots zoragarriaren bidez izango ditugu entzungai; bestalde, deabrua kontraste dinamiko eta bat-bateko disonantzien bidez irudikatzen zen, Leclair eta Boccherini pertsonaietan bezalaxe. Hori guztia, Pedro Gandíak proposatutako programa interesgarriaren baitan, zeina Sevillako Orkestra Barrokoko zuzendari artistikoa izan baita bi hamarkadaz eta zeina garai horretako gure espezialista handietako bat baita.

BOSbaroque

Leclair, Händel, Vivaldi, Geminiani eta Boccheriniren kontratenorarentzako obrak eta ariak

Pedro Gandía, biolina eta zuzendaria
Tim Mead, kontratenorra

I

JEAN MARIE LECLAIR (1697 – 1764)

Scylla et Glaucus, Tragediaren suitea*

I. Ouverture
II. Sarabande
III. Air en Rondeau
IV. Air
V. Airs de Demons (Lent-Viste-Viste)

GEORGE FRIDERIC HANDEL (1685 – 1759)

Giulio Cesare in Egitto, Va Tacito e nascosto [I. Ekitaldia, IX. Eszena] HWV 17*

Tim Mead, kontratenorra

ANTONIO VIVALDI (1678 – 1741)

Il Giustino, Vedró con mio diletto [I. Ekitaldia, VII. Eszena IX.zk] RV 717*

Tim Mead, kontratenorra

GEORGE FRIDERIC HANDEL (1685 – 1759)

Orlando, Fammi combattere [I. Ekitaldia, IX. Eszena] HWV 31

Tim Mead, kontratenorra

FRANCESCO GEMINIANI (1687 – 1762)

Concerto Grosso re minorrean “La Follia” H. 143

Tim Mead, kontratenorra

II

ANTONIO VIVALDI (1678 – 1741)

L’Olimpiade, Sinfonia RV 717*

I. Allegro
II. Andante
III. Allegro

GEORGE FRIDERIC HANDEL (1687 – 1762)

Giulio Cesare in Egitto, Al lampo dell’armi [II. Ekitaldia, VIII. Eszena] HWV 17*

Tim Mead, kontratenorra

ANTONIO VIVALDI (1678 – 1741)

L’Olimpiade, Mentre dormi, amor fomenti [I. Ekitaldia, VIII. Eszena] RV 717*

Tim Mead, kontratenorra

GEORGE FRIDERIC HANDEL (1685 – 1759)

Rodelinda, regina de’ Longobardi, Vivi, tiranno, io t’ho scampato [III. Ekitaldia, VII. Eszena] HWV 19*

Tim Mead, kontratenorra

LUIGI BOCCHERINI (1743 – 1805)

Sinfonia re minorrean G. 506 “La casa del Diavolo”*

I. Andante sostenuto – Allegro assai
II. Andantino con moto
III. Andante sostenuto
IV. Allegro con moto

Informazioa eta sarrerak
Denboraldia 2023-2024
20
Mai
2024
>Cámara 09

Cámara 09

Lekua: Euskalduna Jauregia


I

BOSen ensemble barrokoa

Nicolas Carpentier, oboea
Santiago López, fagota / fagote
David García, biolina
Gabriel León, kontrabaxua
Daniel Oyarzábal, cembalo

GEORGE FRIDERIC HANDEL (1685 – 1759)

Sonata sol minorrean Op. 2 8. zk. HWV 393

I. Andante
II. Allegro
III. Largo
IV. Allegro

JAN DISMAS ZELENKA (1679 – 1745)

3. sonata Si bemol Maiorrean ZWV 181

I. Adagio
II. Allegro
III. Largo
IV. Allegro – Tempo giusto

II

BOSen ensemble barrokoa

Laura Delgado, biolina
Lila Carolina Vivas, biolina
Pablo Val, biolina
Lander Echevarría, biola
Leire Moreno, biola
Ane Aguirre, biola
Carolina Bartumeu, biolontxeloa
Diego Val, biolontxeloa
Teresa Valente, biolontxeloa
Gabriel León, kontrabaxua
Daniel Oyarzábal, cembalo

JOHANN SEBASTIAN BACH (1685 – 1750)

Brandemburgoko 3. kontzertua Sol Maiorrean BWV 1048

I.
II. Allegro

Brandenburgoko 6. kontzertua Si bemol Maiorrean BWV 1051

I. [Allegro]
II. Adagio ma non tanto
III. Allegro

Informazioa eta sarrerak
Denboraldia 2023-2024
24
Mai
2024
>ABAO

ABAO

Lekua: Euskalduna Bilbao

GIACOMO PUCCINI
LA BOHÈME


ANTZEZLEAK

Mimí
Miren Urbieta

Rodolfo
Celso Albelo

Marcelo
Manel Esteve

Musetta
Marina Monzó

Schunard
José Manuel Díaz

Colline
David Lagares

Bernoit/Alcindoro
Fernando Latorre

Parpignol
a determinar

TALDE ARTISTIKOA

Director Del Coro
Boris Dujin

Director Musical
Pedro Halffter

Director De Escena
Leo Nucci

Director Repositor
Salvatore Piro

Escenografía
Carlo Centolavigna

Vestuario
Artemio Cabassí

Iluminación
Cladio Schmid

Producción
Fondazione Teatri di Piacenza
Pergolesi Spontini Fondazione
Teatro Comunale di Modena
Opéra de Marseille

* Debuta en ABAO
Informazio gehiago

Gehiago ikusi
Denboraldia 2023-2024
02
Eka
2024
>Yuja Wang. Piano errezitaldia

Yuja Wang. Piano errezitaldia

Lekua: Euskalduna Jauregia

Yuja Wang piano-jotzailea ezaguna da agertokian duen presentzia liluragarriagatik, bere arte karismatikoagatik eta zintzotasun emozionalagatik. Munduko zuzendari, musikari eta talderik beneragarrienekin aritu izan da, eta bere birtuosismoagatik ez ezik, emanaldi espontaneoak eta animatuak eskaintzeagatik da ezaguna. Zera esan zion New York Times-i: “Irmoki uste dut programa bakoitzak bizitza propioa izan behar duela eta une horretan sentitzen dudana islatu behar duela”.

Yurik berriki erakutsi du zer nolako trebezia eta karisma dituen, Yannick Nézet-Séguin zuzendariarekin eta Filadelfiako Orkestrarekin batera Carnegie Hallen eskainitako Rakhmaninoven maratoi-emanaldian. Rakhmaninov jaio zeneko 150. urteurrena ospatzeko egindako ekitaldi historiko horretan, konpositorearen lau kontzertuak eta Paganiniren gai bati buruzko Rapsodia eskaini ziren arratsalde batean.

Horrez gain, denboraldi honetan Magnus Lindbergen pianorako 3. kontzertuaren mundu mailako estreinaldia interpretatu du Yujak San Frantziskon, eta obra hori Ipar Amerikako eta Europako beste leku batzuetan ere eskainiko du.

Beijingeko musikari familia batean jaio zen Yuja. Txinan haurrentzako piano-ikasketak egin ondoren, prestakuntza aurreratua jaso zuen Kanadan eta Curtis Institute of Music kontserbatorioan, Gary Graffmanekin. Nazioartean aurrerapauso handia eman zuen 2007an Martha Argerich ordezkatu zuenean Bostongo Orkestra Sinfonikoko bakarlaria izateko. Bi urte geroago, kontratu esklusibo bat sinatu zuen Deutsche Grammophonekin, eta ordutik lekua hartu du munduko artista ospetsuenen artean, kritikariek txalotutako emanaldiak eta grabazioak egin baititu.

Musical Americak urteko artista izendatu zuen 2017an, eta 2021ean Opus Klassik saria jaso zuen John Adamsen Must the Devil Have all the Good Tunes? lanaren munduko estreinaldiko grabazioagatik, Los Angelesko Filarmonikoarekin batera eta Gustavo Dudamelen gidaritzapean egindakoa.

Joan den denboraldian, nazioarteko errezitaldi-bira batean murgildu zen Yuja, Ipar Amerikako eta Europako areto garrantzitsuetan aritzeko, eta publikoa harri eta zur utzi zuen beste behin bere estilo, trebetasun tekniko eta arte bikainarekin, Beethoven, Ligeti eta Schönbergen lanak bildu zituen programa zabal batean.

Informazioa eta sarrerak