Kontzertuak
BOS 07
Abonu tematikoa "Europa"
Gabonetako kontzertua
Erik Nielsen, zuzendaria
Mirjam Mesak, sopranoa
Sofia Pavone, mezzosopranoa
Richard Cox, tenorra
Milan Siljanov, baxua eta narratzailea
Bilboko Korala (Enrique Azurza, zuzendaria)
Arnold Schönberg (1874 – 1951): 9:00
Varsoviatik bizirik ateratako bat Op. 46*
Milan Siljanov, baxua eta narratzailea
Bilboko Korala (Enrique zurza, zuzendaria)
Ludwig van Beethoven (1770 – 1827): 1:05:00
9. sinfonia re minorrean Op.125 “Koral”
I. Allegro ma non troppo, un poco maestoso
II. Molto vivace
III. Adagio molto e cantabile
IV. Presto – Allegro assai – Allegro assai vivace
Mirjam Mesak, sopranoa
Sofia Pavone, mezzosopranoa
Richard Cox, tenorra
Milan Siljanov, baxua eta narratzailea
Bilboko Korala (Enrique Azurza, zuzendaria)
*Lehenengo aldiz BOSek
Dur: 80´(g.g.b.)
DATAK
- 19 abendua 2019 Euskalduna Jauregia 19:30 h. Sarrerak Erosi
- 20 abendua 2019 Euskalduna Jauregia 19:30 h. Sarrerak Erosi
Abonu salmenta, ekainaren 24tik aurrera.
Sarreren salmenta, irailaren 16tik aurrera.
Ezagutu hemen harpidedunak BOS izatea abantaila guztiak
ETA ARGIA EGIN ZEN
Nire obra guztiak Beethovenen bederatzigarren sinfonian du jatorria.
R. Wagner
Zer egin arrakasta ustekabean etortzen denean, bizitzaren amaieran? 1948an Varsoviatik bizirik ateratako bat estreinatu zenean, Kurt Frederickek argi izan zuen, Albuquerque Civic Symphony Orchestraren buru zela: obra osorik errepikatu. Eta ez pentsa Mexiko Berriko publikoa txalo errazekoa zela: bi urte geroago, Dimitri Mitropoulosen mailako behi sakratuak gauza bera egin behar izan zuen New Yorkeko Orkestra Filarmonikoaren publiko zorrotzak erakutsitako gogoberotasunaren aurrean.
Arrakasta edukitzera ohituta ez zegoen konpositore batentzat zen arrakasta: Arnold Schönbergentzat, hain zuzen ere. Eta arrakasta hura sistema dodekafonikoari leial izanda lortu izanak erakusten digu hunkitzeko gaitasuna ez dela erabilitako hizkuntzaren mendekoa; aitzitik, zerikusi handiagoa duela edukiarekin. Kasu honetan, edukia oso merkantzia sukoia zen. Vienako konpositoreak, Kalifornian erbesteratua zela, Varsoviako ghetto juduan gertatutako eszena bat berregin zuen. Narratzaileak, sprechgesang (ahozko kantua) teknikaren bitartez, istilu bat deskribatzen du: jende asko dago, pilatuta, eta soldadu naziak kolpeka ari zaie jendeari, hiltzeraino ia. Kaosaren erdian, gizonen kantua nagusitzen da, Shemá Israel otoitz hebrearra abesten. Hamahiru egun behar izan zituen Schonbergek musika kontakizun labur eta beldurgarri horri forma emateko, eta berehala bihurtu zen nazismoaren ankerkerien aurkako salaketaren ikur.
Hondamendi egoera horretan, etenaldirik egin gabe, Beethovenen 9. sinfonia baltsamo garbitzaile baten antzera sartzen da gure gaurko belarrietan barrena. Gaurko belarrietan, izan ere, 40ko hamarkadako frantses herritar bati, beharbada, Karajan gazte baten oroitzapenak etorriko litzaizkioke gogora, Hirugarren Reicheko loriarik handieneko obra Paris okupatuan zuzentzen. Kultura jabetzearen gauzak eta haren sinboloak. Saia gaitezen irudikatzen 1824ko maiatzaren 7an Vienako Kärnthertor-Theaterrera joateak gutako bakoitzarengan izango zukeen eragina, garai hartako jeinu handiaren sinfonia berri eta espero zenak erakarrita (11 urte igaro ziren aurrekoaz geroztik). Ziur aski, nahastuta aterako ginen antzokitik, mugimendu hain ezohiko haien luzerak haserretuta agian, mezuaren handitasunak liluratuta agian. Gauza segurua da duela 195 urte gure burua libre egongo zela gaur egun musika horrek duen esanahia baztertzen uzten ez diguten loturetatik.
Pentagrama horiek sentipen estramusikalak iradokitzeko duten ahalmena (egia esan, musika osoak du ahalmen hori) gaur egungo entzuleak nekez saihestu dezakeen herentzia bihurtu da kasu honetan, beste batzuetan baino gehiago.
Musika arloan orainaren lekuko izan beharrean iraganari begiratzeko dugun ohituraren ondorioz pilatutako ondareak aukera eman digu urruneko 1824. urte hartaz geroztik konposatu denaren zati handi bat ezagutzeko eta geureganatzeko. Horrela, publiko hura hainbeste nahastu bide zuten berrikuntza formalak ez dira guretzat tradizioaren beste alderdi bat baizik. Baina, hala ere, ez dugu ahaztu behar Beethovenek iragartzeko zuen botere izugarria; sortzaile garbi baten adierazpen zintzotik abiatuta ateak zabaltzeko zuen gaitasuna. Azter dezagun labur-labur zer harritu zuen gehien orduko entzulea. Alde batetik, sinfoniari ahots lengoaia eransteko ideia ez zen guztiz berria, ez Beethovenengan (jada egina zuen, gainera, Oda Pozari melodia entseatuz, Fantasia do minorrean piano, abesbatza eta orkestrarako lanean, 1808an), ez beste konpositore batzuengan ere (Peter von Winterren Batailaren sinfonia, edo Vinzenz Maschek), baina kantuaren
anplitudeak, haren adierazpen epikoak, esparru guztiz berria adierazi zuen, eta ez zen inor han egotera ausartu, Gustav Mahler izan ezik, baina handik denbora askora. Beste alde batetik, Beethovenek sistema formal klasikoarekiko haustura aurreratzen du, zeina dagoen sonata formari lotua, eta haren ordez sortzailearen borondate partikularrari soilik kontu egiten dioten garapen motak baliatzen ditu. Ludwigek eskutik eramaten gaitu. Hainbeste urteren ondoren, bidea liluragarria da oraindik ere, eta, jeinuak ukitutako obrekin gertatzen den bezala, sorpresaren bat izaten du entzuten den aldiro.
Panorama horretan, musika analisi ilunak alde batera uztea komeni da, eta hobe da mugimendu bakoitzaren atzean dagoen asmo poetikoa asmatzera jolastea. Agian oso argia zen Beethovenen asmoa, baina ez hainbeste interpretatu zutenena. Robert Schumannek honela esan zuen horri buruz: “Obran poesia forma guztiak uztartzen direla ematen du. Lehen mugimenduan, epika; bigarrenean, umorea; hirugarrenean, lirika; laugarrenean –horien guztien konbinazioa– drama”. Eta aurrerago, “sinfoniak gizakiaren sorkuntzaren historia kontatzen du: lehenik kaosa, gero Egin bedi argia jainkozko agindua, ondoren eguzkia igotzen da lehen gizonaren gainean, zeina zoratzen dagoen distira horrekin, azken batean, Pentateukoko lehen kapitulu osoa da”. Beste interpretazio ohikoago baten arabera, lehen mugimendua Unibertsoaren patua eta ordenaren ernaldia da; bigarrena sexualitatea eta energia fisikoa; hirugarrena Maitasuna; eta laugarrena, hemen
ez dago zalantzarik, Anaitasuna eta Poza. Edozein modutan, garapen poetiko-filosofiko hori azken mugimendu
sinestezinaren kausa da, 940 konpasez osatutako mosaiko hori, non gutxienez ondo bereizitako 12 sekzio bereizten diren. 25 minutu horiek, beharbada musikaren historiako ospetsuenek, funtzio bikoitza betetzen dute: obraren laburpena (Beethovenek aurreko mugimenduetako gaiak bideratzen ditu, harik eta koruaren motiboa onartzen duen arte, hari baxuak aurkeztua) eta sinfoniaren munduari alderdi dramatikoa eransten dion behin betiko aurrerapausoa.
Ezinezkoa da hitzen bitartez ematea musikaren edertasunari zor zaiona. Zuhurtasunak laburra izatea eskatzen du, eta hari uztea bere hizkuntzaz mintzatzen. Are gehiago kasu honetan, mezuaren garrantziak eta mezuan zehar dabilen hats epiko izugarriak erabateko erreferentzia bihurtu baitute lan hau mendebaldeko artearen historian.
B. P.
Mirjam Mesak, sopranoa
Mirjam Mesak soprano estoniarra 1990ean jaio zen, Tallinen, eta 2006an graduatu zen Tallinngo Musika Eskolan, Heli Taar-en tutoretzapean. Guildhall School of Music & Drama eskolan ohoreekin jaso zuen bere lizentzia kantuaren alorrean, Rudolf Piernay irakaslearen tutoretzapean. 2018/19 denboraldiaz geroztik, Opera Studioko kide da Bayerische Staatsoperde Munichen.
Mirjam abeslari eta irakasle onenekin aritu da, besteak beste, Helmut Deutch, Graham Johnson, Edith Wiens, Birgitta Fassbender, Eugene Asti, Julius Drake eta Stephan Logesekin. Bakarlari gisa, berriz, Londresko kontzertu areto onenetan aritu da, hala nola Barbican Hall, Milton Court Concert Hall (LSOren This is Rattle jaialdiaren barruan) eta Wigmore Hallen.
Bere azken konpromisoen artean honakoak daude: Mimi (La Bohéme), Clonter Operarekin eta Iolanta (Iolanta), Papagena (Die Zauberflöte), Erste Geist/Erste Uhr (Karl V) eta Blumenmädchen Bayerische Staatsoperren, batzuk aipatzearren.
Bayerische Staatsoperreko 2019/20 denboraldian kantatuko ditu Juliette (Die Tote Stadt), Taumannchen (Hänsel und Gretel), Esmeralda (Die verkaufte Braut), Xenia (Borid Godunov), Mignon (Mignon) eta Gianetta (L ‘elisir d’ amore). Kontzertuaren alorrean, Beethovenen 9. sinfonian parte hartuko du Nurembergeko Orkestra Sinfonikoarekin eta Kahchun Wongekin.
Mirjamen ikasketak eskuzabal babestu zituzten Help Musicians UK, Estoniako Ikasleen Funtsa eta Guildhall School Trustek. 2019an, Bavariar Artearen saria jaso zuen Arte Eszenikoen sailean (Bayerische Kunstdörderpreis, Der Sparte Darstellende Kunst).
Sofia Pavone, mezzosopranoa
Sofia Pavone italiar-alemaniar mezzosopranoak Hedwig Fassbenderrekin osatu zituen ikasketak Frankfurten. Richard Wagner Koloniako Elkarteak eta Frankfurt Bach Elkarteak beka bana eman zioten; Brigitte Fassbaender, Ramón Vargas eta Magreet Honig irakasleekin maisu eskoletara joan zen, eta duela gutxi lehen saria irabazi zuen Chant Lyrique de Canariko (Korsika) Concours Internationalen.
Kontzertuaren alorrean duen errepertorioa zabala da oso, Errenazimentutik musika garaikidera bitarteko musika hartzen baitu, eta emanaldiak eskaini ditu, besteak beste, Tonhalle Zürich, Muziekgebouw Amsterdam, Casino Basel, Goethehaus Frankfurt eta Laeiszhalle Hamburgen.
Alemaniako hainbat opera antzokik gonbidatu dute, hala nola Münster, Aachen, Gieemakume eta Frankfurt Operak.
Basilea antzokiko “Oper Avenir” abeslari gazteen proiektuko kide gisa, besteak beste, Dritte Dame (Zauberflöte), Lucienne (Die tote Stadt), Sélysette (Ariane et Barbe Bleue) eta Alexander andrearen (Satyagraha) rolak interpretatu ditu.
Sofia Pavonek Antonia (Tiefland) rolarekin egin zuen debuta Frantzian, Théâtre du Capitolen (Toulouse), Basileara itzuli aurretik, Erste Magd (Elektra) eta Gieära Dryade (Ariadne auf Naxos) paperekin.
Duela gutxi, Giorgio Battistelliren Arielleren papera egin du 7 Minuti – Consiglio di fabbrica (Giorgio Battistelli) filmaren mundu mailako estreinaldian, Lorraineko Opéra Nationalen (Nancy).
Richard Cox, tenorra
Richard Cox tenor amerikarrak ezaugarri lirikoak eta heroikoak uztartzen dituen ahots nabarmena du, operarako, kontzerturako eta errezitaldietarako guztiz egokia.
Richard Coxek garrantzizko antzokietan eskaini ditu emanaldiak: The Metropolitan Opera, Washington National Opera, Minnesota Opera, Chicago Opera Theater, North Carolina Opera, Des Moines Metro Opera, Lyric Opera of Chicago, Los Angeles Opera, New Orleans Opera, Opera San Jose, Glimmerglass Festival, Wexford Festival, Sächsische Staatsoper Dresden, Palau de la Música de València eta Teatro Municipal de Santiago de Chile. Frankfurteko Operako kide izan da, eta bertako hainbat ekoizpenetan parte hartu du.
Richard Cox, halaber, orkestra handiekin aritu da, besteak beste, Chicagoko Orkestra Sinfonikoa, Seattleko Sinfonikoa, Orkestra Sinfoniko Nazionala, Phoenixeko Sinfonikoa eta San Lucas Orkestra, Carnegie Hallen, Coloradoko Musika Jaialdian, I Musici de Montreal Ganbera Orkestran eta Britt Jaialdian.
Richard Coxek hainbat erakunderen bekak jaso ditu: George London Foundation, Sullivan Foundation, Opera Index Inc., Olga Forrai Foundation, Licia Albanese-Puccini Foundation eta Shoshana Foundation. Tennessee Technological Universityn, Florida State Universityn eta Juilliard Schoolen osatu ditu ikasketak.
Milan Siljanov, baxua eta narratzailea
Bayerische Staatsoperreko Artista Gazteen Programako kidea da gaur egun. Samlingeko artistak Guildhall School of Music & Drama (opera ikastaroa) eskolan ikasi zuen, Rudolf Piernay irakaslearen tutoretzapean. Wigmore Hall/Kohn Foundation International Song Competition nazioarteko lehiaketa ospetsuaren irabazlea izan zen 2015ean, Londresen.
Azken konpromisoen artean honakoak daude: Adriana Lecouvreur, Cileako Verbier Jaialdian, Valery Gergieven
gidaritzapean; Beethovenen 9. Sinfonia, Lausanneko Chambre Orchestrerekin, eta Joshua Weilersteinekin; Haydnen Nelson Meza Omer Meir Wellberrek zuzendutako Lyongo Orchestre Nationalekin.
Azken denboraldietako emanaldi nabarmenenak hauek dira: Winterreise, Cambridge Music Festivalen; Haydnen Nelson Meza, Staatskapelle Dresdenen, Omer Meir Wellberyren zuzendaritzapean Oxford Lieder Festivalen, eta Wigmore Hall, Nino Chokhonelidze pianistarekin.
Bayerische Staatsoper jaialdian egingo duen lehen denboraldian, Milanek paper hauek interpretatuko ditu: Antonio (Le nozze di Figaro), Nachtwächter (Die Meistersinger von Nürnberg), Tekunov (From the House of the Dead), Montano (Otello), Peter Besenbinder (Hänsel und Gretel), Sprecher (Die Zauflber), Schaunard (La bohème) eta Ein Cappadocier (Salome).
Bilboko korala (Enrique Azurza, zuzendaria)
1886. urtean sortu zen Bilboko Koral Elkartea ospetsua, eta ehun eta hogeita hamar urtetik gorako historian maisu handiak izan dituzte elkarteko abesbatzak zuzentzen. Hiru abesbatza ditu elkarteak —helduena, gazteena eta haurrena—; horretaz gain, musika eskola ere bada, eta ikastetxeetako abesbatzak eta gizarteko hainbat taldetako abesbatzak ere biltzen ditu; guztira, mila lagunek baino gehiagok parte hartzen dute proiektuan. 2016. urteaz geroztik, Enrique Azurza da zuzendari artistikoa. Bilboko Koral Elkartea ehun koralistak baino gehiagok osatzen dute, eta Espainiako orkestra gehienekin kantatu izan du, baita nazioarteko orquestra garrantzitsuenekin ere. Euskal Herritik kanpo ibilbide oparoa izateaz gain, koralak euskal konpositoreei eman izan die, bereziki, garrantzia, eta tokiko agertokietan ohikoak diren abesbatzetako bat da. Hala, Bilboko Koral Elkarteko taldeak ia orkestra espainiar guztiekin eta nazioarteko orkestra nagusiekin aritu izan dira agertokian. BOSekin duen harreman estuari esker, gainera, hainbat ikuskizunetan parte hartzeko aukera izan du: Brittennen War Requiem, Calixto Bietok ekoitzia; Bernsteinen I hate music, Arriaga Antzokian; Zorba Grekoa ballet sinfoniko korala, Turkiako Operako Ballet Nazionalarekin eta Igor Yebrarekin batera, Bilbao Arenan, Fair Saturday inauguratzeko ekitaldia; Musika-Música jaialdiaren inaugurazioa; eta dagoeneko klasikoak direnak: la Caixaren Mesias eta Gabonetako kontzertuak.
Erik Nielsen, director
Varsoviatik bizirik ateratako bat, Op. 46
Arnold Schoenberg
NARRATZAILEA
Ez ditut xehetasun guztiak gogoratzen.
Konorterik gabe egon nintzen, nonbait,
denborarik gehiena.
Oroitzapen bakarra dut, horrenbeste
urtez ahazturik egon zen otoitz zaharra
prestatuta balego bezala abestu zuten
une gogoangarria.
Baina ez dut ideiarik ere nola bukatu ote
nuen horrenbeste denboran Varsoviako
estoldetan bizitzen.
Beti bezala hasi zen eguna: Diana, gaua
zela oraindik. “Kanpora!”. Lo egiteko
moduan egongo bazina ere, beldurrak
hartuta. Zure seme-alaba, emazte,
gurasoengandik banandua. Ez zenekien
zer gertatu zitzaien… Nola egingo
zenuen lo?
Tronpetak berriro ere – “Irten azkar,
sarjentua haserretu egingo da!”. Irteten
ziren; batzuk oso mantso, zaharrak,
gaixoak; beste batzuk urduri.
Sarjentuaren beldur ziren. Ahal zuten
moduan egiten zuten korrika. Alferrik!
Horrenbeste zarata eta zirrara! Baina ez
behar bezain bizkor! Sarjentuak oihuka:
“Adi! Geldi! Hasi berriro! Nire erriflearen
kulatarekin lagunduko dizuet? Irrikaz
zaudete!”
Sarjentuak eta soldaduek denei jotzen
zieten: gazte zein zahar, indartsu zein
ahul, makal, errudun zein errugabe…
Mingarria zen oihuak eta hasperenak
entzutea…
Hura entzun ahal izan nuen, nahiz eta oso
gogor jo ninduten, horrenbeste ezen
lurrera erori nintzen. Lurrera erori ginenoi
buruan jo gintuzten…
Konorterik gabe gelditu nintzen…
Gogoratzen dudan hurrengo gauza
soldadu bat da: “Hilda daude denak!”
Orduan, sarjentuak gutaz libratzeko
agindua eman zuen.
Han gelditu nintzen, ia konorterik gabe.
Lasai zegoen dena – beldurra eta mina.
Orduan entzun nion sarjentuari, oihuka:
“Zenbatu itzazue!”
Poliki hasi ziren, eta hitz etenak esan
zituzten: Bat, bi, hiru, lau – “Adi!” oihu
egin zuen sarjentuak. “Bizkorrago! Hasi
berriz! Minutu batean jakin nahi dut
zenbat bidaliko ditugun gas ganberara!
Zenbatu!”
Berriro hasi ziren, poliki hasieran: bat, bi,
hiru, lau, gero eta bizkorrago,
horrenbeste ezen azkenerako zaldi
basatien ihesaldia ematen zuen, eta batbatean,
horren erdian, “Shema Yisroel”
abesten hasi ziren.
KORUA
Entzun, Israel! Jauna da gure Jainkoa eta
Bakarra.
Eta esan dizkizuedan hitz hauek zuen
bihotzean gorde behar dituzue.
Zuen seme-alabei erakutsiko dizkiezue,
eta horiei buruz hitz egingo duzue zuen
etxeetan eta zuen bidaietan, oheratzen
zaretenean eta altxatzen zaretenean.
9. sinfonia re minorrean OP. 125 “Korala”
L. van Beethoven
Johann Christoph Friedrich von Schiller
Oda Pozari
O, lagunak, doinu horiekin ez!
Abestu ditzagun abesti pozgarri eta
alaitasunez beteak!
Poza, Jainko txinpart eder,
Eliseoko alaba!
Suz horditurik sartzen gara,
Jainkosa zerutarra, zure santutegian!
Zure lilurak berriz elkartuko du
munduak bereizi zuena,
gizon oro bihurtzen da anai,
zure hego eztia paratzen den lekuan.
Lagun baten laguntasuna edukitzearen
zoria lortu duenak,
eta andre atsegingarri bat lortu duenak
lotu dezala bere poza gurearekin.
Bai, «bere» esaten diona, besterik
ez bada ere arima soil bati Lurrean.
Eta hori ezin egin duena,
urrundu dadila negarrez anaidi honetatik.
Poza edan ohi du gizonak
naturaren bularretik,
gaizto eta on direnak
eztizko bidetik doaz.
Musu eta aihen eman zigun
eta hil arteko adiskide bat.
Harrari plazera eman zitzaion,
eta kerubinari Jaunaren aurrean egotea.
Alai, zeruko gune izugarrietako
astroen antzera,
jarrai, anaiak, zuen bideari,
pozik, heroiak garaipenera nola.
Besarkatu zaitezte, izaki ugari!
Irits dadila musu hori mundu osora!
Anaiak!, izar gangaren gainean
Aita maitekor batek bizi behar du.
Ez duzu igartzen, mundu hori,
zure Sortzailea?
Bila ezazu izar gangaren gainean.
Han, izarren gainean, bizi behar baitu.
Gertakarien egutegia
Erlazionatutako ekitaldiak
Horrela mintzatu zen Zaratustra
Lekua: Euskalduna Jauregia
Pablo Gonzalez, zuzendaria
Jonathan Mamora, pianoa
I
LUDWIG VAN BEETHOVEN (1770 – 1827)
Egmont, Obertura Op. 84
WOLFGANG AMADEUS MOZART (1756 – 1791)
23. kontzertua piano eta orkestrarako La Maiorrean K. 488
I. Allegro
II. Adagio
III. Allegro assai
Jonathan Mamora, pianoa
II
RICHARD STRAUSS (1864 – 1949)
Also sprach Zarathustra Op. 30
Iraup. 100’ (g.g.b.)
Intxaur-hauskailua Gabonetan
Lekua: Euskalduna Jauregia
Giancarlo Guerrero, zuzendaria
Alicia Amo, sopranoa
I
OTTORINO RESPIGHI (1879 – 1936)
Trittico Botticelliano*
I. La primavera
II. L’adorazione de magi
III. La nasceta di venere
WOLFGANG AMADEUS MOZART (1756 – 1791)
Exsultate, jubilate K.165
I. Exsultate, jubilate
II. Recitative: Fulget amica dies
III. Tu virginum corona
IV. Alleluja!
Alicia Amo, sopranoa
II
PIOTR ILYICH TCHAIKOVSKY (1840 – 1893)
Intxaur-hauskailua, II. ekitaldia Op. 71
Nº10: Scène, Andante (Le palais enchanté du Royaume des Délices)
Nº11: Scène, Andante con moto (L’arrivée de Casse-Noisette et de Masha)
Nº12: Divertissement
a: Le chocolat, Allegro brillante (Danse espagnole)
b: Le Café, Commodo (Danse arabe)
c: Le Thé, Allegro moderato (Danse Chinoise)
d: Trépak, Tempo di trepak, molto vivace (Danse Russe)
e: Les mirlitons, Moderato assai
f: La mère Gigogne et les polichinelles, Allegro giocoso
Nº13: Valse des fleurs, Tempo di valse
Nº 14: Pas de Deux, Andante maestoso (Danse du Prince et de la Fée Dragée)
Var. I pur le danseur, Tempo di tarantella
Var. II Danse de la Fée-Dragée, Andante non troppo
Coda, Vivace assai
Nº 15: Valse Finale et Apothéose, Tempo di valse – Molto meno
*Lehen aldiz BOSen eskutik
Iraup. 110’ (g.g.b.)
Haurtxoentzako kontzertuak. Gabonetako klasikoak
Lekua: Euskalduna Jauregia. Bilbo
Konpainia: Musicalmente konpainia
Saxofoiak: Alberto Roque/José Lopes
Akordeoia: Pedro Santos
Ahotsa: Isabel Catarino/Cristiana Francisco
Dantzaria: Inesa Markava
Ahotsa eta Zuzendaritza: Paulo Lameiro
0 eta 3 urte bitarteko haurtxoentzat
Iraupena: 45’
Aforoa: 50 haurtxo emanaldi bakoitzean (gehienez 3 pertsona haurtxo bakoitzeko).
Garrantzitsua: aretora sartu nahi duten pertsona guztiek (haurtxoak barne) dagokien sarrera aurkeztu behar dute.
Sarreren prezioak:
– Orokorra 12 €
– BOSeko abonatuentzako 10 €*
* Abonatuentzako deskontudun erosketak webguneko “eremu pertsonalean” edo leihatilan baino ezin dira egin.
ONE eta Mahlerren “Titán”
Lekua: Euskalduna Jauregia
M. de Falla: Bizitza laburra, interludioa eta dantza
M. de Falla: Gauak Espainiako lorategietan
G. Mahler: 1. sinfonia Re Maiorrean “Titán”
Espainiako Orkestra Nazionala
Juan Floristán, pianoa
Juanjo Mena, zuzendaria